அத்தியாயம் 19 பீஷ்மரின் போர் 

அவளை என் முன் நிறுத்திப் போர் செய்யுங்கள். அப்பொழுது தான் படைக் கருவிகளைப் பயன்படுத்த மாட்டேன். அர்ச்சுனன் அம்பு வீசி என்னைக் கொல்லட்டும்” என்றார் அவர். 

பத்தாம் நாள் போர் தொடங்கியது. நாள்தோறும் பத்தாயிரம் வீரர்களை கொன்ற பீஷ்மர் களைத்து இருந்தார். சாவை எதிர்பார்த்தவர் போல ஆரவாரமின்றிப் போர் செய்து கொண்டிருந்தார்.

அவர் முன் சிகண்டியை நிறுத்தினான் அர்ச்சுனன். போர் செய்யத் தயங்கி நின்றார் பீஷ்மர். அர்ச்சுனன் அவர் மீது அம்புகளைக் குறி வைத்து எய்தான், எல்லா அம்புகளையும் ஏற்றுக் கொண்டார் அவர். அப்படியே விழுந்தார்.

போனதிண்சிகண்டிதனைமீளவுங்கொணர்ந்து பொருபூசலுங்கடந்திரதமே னீநிலஞ்சனின்கணையுமேவுகென்றுவெஞ்சமரினேர்நடந்து சென்றுவிசயன் கூனலங்கிதந்தசிலைகோலியம்பொடம்புபலகூடநெஞ்சழன்றுதையினான் வேனிலம்புமுன்புதுதையாதிலங்குமம்பொன்வரைமேனியெங்கணும் புதையவே.

• வில்லிபாரதம் – வீட்டுமபருவம் – பத்தாம்போர்ச்சருக்கம் – 34

பீஷ்மர் விழுந்தார் என்ற செய்தி எங்கும் பரவியது. இரு தரப்பினரும் போர் செய்வதை நிறுத்தினார்கள். அம்பு படுக்கையில் கிடந்த பீஷ்மரை எல்லோரும் வணங்கினார்கள். “இப்பொழுது தட்சிணாயம் நடக்கிறது. நல்ல காலமான உத்தராயனம் வரும் வரை நான் உயிரு இருப்பேன்” என்றார் அவர்.

நள்ளிரவில் கர்ணன் அங்கு வந்து அவரை வணங்கினான். “கர்ணா! நீ குந்தியின் மைந்தன். வீரத்தில் அர்ச்சுனனுக்கு இணையானவன். நான் என்ற ஆணவம் உன்னிடம் மிகுதியாக இருந்தது. அதனால்தான் உன்னிடம் கொடுமையாக நடந்து கொண்டேன்” என்றார் அவர்.

“உங்கள் உள்ளத்தைப் புண்படுத்தி இருந்தால் என்னை மன்னியுங்கள்” என்றான் கர்ணன்.